-
1 wire fabric
siatka druciana -
2 wire mesh
siatka druciana -
3 wire cloth
siatka drucianatkanina druciana -
4 wire gauze
siatka druciana wire glass szkło zbrojone drutem -
5 wire screen
siatka drucianasito druciane -
6 mesh
[mɛʃ]n( net) siatka f* * *[meʃ] 1. noun1) ((one of) the openings between the threads of a net: a net of (a) very fine (= small) mesh.) oczka2) ((often in plural) a network: A fly was struggling in the meshes of the spider's web.) sieć2. verb((of teeth on eg gear wheels) to become engaged with each other: The teeth on these two cogwheels mesh when they go round.) zazębiać się -
7 wire-netting
noun (a material with wide mesh woven of wire, used in fencing etc.) siatka druciana -
8 wire nail
gwóźdź druciak wire net siatka druciana -
9 wired glass
szkło zbrojone siatką drucianą -
10 wire netting
nsiatka f druciana
См. также в других словарях:
druciany — «zrobiony z drutu» Druciana kolczuga. Druciana siatka. Okulary w drucianej oprawce. ∆ Druciana lina «lina z drutów żelaznych lub stalowych splecionych wokół grubszego drutu lub liny sznurowej» ∆ Druciane szkło «tafle szklane z wtopioną gęstą… … Słownik języka polskiego
arfa — ż IV, CMs. arfafie; lm D. arf «siatka druciana rozpięta na pochyłej ramie, służąca do przesiewania ziemi kompostowej, piasku, żwiru, drobnego węgla itp. (dawniej także ziarna zbóż); przesiewacz» ‹z niem.› … Słownik języka polskiego
jasło — n III, Ms. jaśle; lm D. jasłoseł zwykle w lm 1. «dwustronne, przenośne koryto z drabinami, w które kładzie się paszę dla owiec, bydła lub dzikiej zwierzyny» 2. ryb. «krata drewniana albo siatka druciana, przez które przepuszcza się wodę w stawie… … Słownik języka polskiego
lampa — ż IV, CMs. lampapie; lm D. lamp 1. «urządzenie służące do wytwarzania sztucznego oświetlenia za pomocą prądu elektrycznego lub przez spalanie nafty, oleju, spirytusu, gazu» Lampa elektryczna, gazowa, naftowa. Lampa stojąca, wisząca. Zapalić,… … Słownik języka polskiego
przesiewacz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «siatka druciana rozpięta na pochyłej ramie, używana do przesiewania ziemi kompostowej, piasku, żwiru, dawniej także ziarna zbóż» 2. techn. «maszyna do rozdzielania materiału sypkiego według wielkości ziaren;… … Słownik języka polskiego
grodzić — ndk VIa, grodzićdzę, grodzićdzisz, grodź a. gródź, grodzićdził, grodzićdzony 1. «otaczać płotem, stawiać ogrodzenie; ogradzać» Grodzić plac, podwórze, ogród. Grodzić płotem, siatką. 2. «stanowić ogrodzenie, przegrodę; ogradzać, oddzielać,… … Słownik języka polskiego
